USS "Monitor" - Karuzela artyleryjska

USS "Monitor" był drugim na świecie okrętem wojennym (pierwszy był HMS "Trusty"), którego uzbrojenie było umieszczone w obrotowej wieży artyleryjskiej. Został on zbudowany jako odpowiedź na konfederacki okręt pancerny CSS "Virginia". Okręt zaprojektował szwedzki konstruktor Ericsson. Konstrukcja była opisywana jako pudełko sera na deseczce. Jego Twórca był zdania, iż najlepszą obroną przeciw ostrzałowi będzie zminimalizowanie powierzchni w którą można trafić. Jednostka posiadała płaski kadłub o wolnej burcie wysokości 36cm. Nad powierzchnię wody wystawała jedynie wieża artyleryjska i sterówka umieszczona na dziobie. W sterówce operowali sternik i dowódca, było to problemem, gdyż kapitan mógł się komunikować z wieżą jedynie za pomocą gońców. "Monitor" nie posiadał kominów, aby zapewnić ciąg kotłom zamontowano wentylatory. Jeden napowietrzał wnętrze okrętu, drugi zapewniał pracę pieców. Napęd stanowiła jedna maszyna parowa o mocy 320KM zasilana przez dwa kotły.  Zakładana prędkość jednostki 8 węzłów nie została nigdy osiągnięta, a okręt dla szybszego przemieszczania trzeba było holować.

1864 James River. W łodzi wiosłowej żołnierze Federalnej Marynarki Wojennej, w trakcie okrętowania na USS "Onondaga" okręt klasy "Monitor". Krótko przed ekspedycją skierowaną przeciwko "Konfederackiemu Wybrzeżu Atlantyckiemu".

 Zdjęcie w dużej rozdzielczości

Pancerz wieży składał się z ośmiu 1 calowych, walcowanych blach, nakładanych na siebie i nitowanych. W tamtym okresie amerykańskie huty nie były w stanie produkować grubszych blach niż 1cal. Okazało się, że przy trafieniu w wieżę, kula armatnia wstrzeliwała nity do wnętrza okrętu raniąc załogę.Od góry była otwarta i zabezpieczona, swego rodzaju kratownicą, złożoną z 36 szyn kolejowych. Pozwalało to odprowadzać gazy prochowe. Podobnie zabezpieczone były otwory wentylacyjne.

Całość kadłuba składała się z 25 calowego drewna dębowego do którego przybito gwoździami calowe blachy, odpowiednio od stępki 2 warstwy, nieco wyżej 3, a część burt wystających ponad powierzchnię wody z 5. Sam pokład chroniły 2 warstwy pół calowej blachy nabijanej na dębinę.
Uzbrojenie stanowiły dwie armaty gładkolufowe 280mm. Ogień można było prowadzić jedynie pojedynczo, ponieważ obsługa działa musiała przechodzić na prawo lub lewo by uchronić się przed odrzutem armaty. Kuriozalne było również celowanie. 100 tonową wieżę trzeba było lekko unieść przy pomocy specjalnych klinów a następnie obrócić. Przy dużym ciężarze nie było to łatwe, obrót następował więc przy pomocy specjalnej maszyny parowej. Mankamentem było, że mechanizm raz wprawiony w ruch, ciężko było zatrzymać, nie mówiąc o jakimkolwiek kontrolowanym zatrzymaniu. USS "Monitor prowadził więc ogień z bezustannie obracającej się, w okół własnej osi, wieży.

9 lipca 1862 James River Virginia. Pokład i wieża USS "Monitor". Na wieży widoczne ślady trafień.

Zdjęcie w dużej rozdzielczości

Okręt stoczył jedną bitwę morską. 9 marca 1862 w zatoce Hampton Roads zmierzył się z CSS "Virginia" Okręt oddał około 20 celnych strzałów w stronę "pancernika" konfederatów. Jednak ani jeden nie przebił celu. Sam przyjął około 22, również nie ponosząc poważnych strat. Bitwa według ogólnie przyjętej oceny zakończyła się zwycięstwem unii, ponieważ siły południa nie zdołały osiągnąć założonego celu i przebić się przez blokadę. Jednak udało im się zatopić dwie jednostki północy...
Sam "Monitor" został jeszcze użyty do ostrzeliwania nadbrzeżnych baterii wroga. Zatonął podczas holowania 31 grudnia 1863 u wybrzeży koraliny północnej w sztormie na Atlantyku. 

 Lipiec 1862. Marynarze relaksują się na pokładzie USS "Monitora". Po lewej kuchnia okrętowa.

Zdjęcie w dużej rozdzielczości